Lingwistyka Wiki
Advertisement
Znaki diakrytyczne

  • akcent ostry ´
  • podwójny akcent ostry ˝
  • podwójny grawis ``
  • grawis `
  • brewis ˘
  • daszek ˇ
  • odwrócony daszek   ̑
  • kropka ·
  • hak   ̉
  • horn   ̛
  • makron ¯
  • dasja   ̔
  • psili   ̓
  • cedylla ¸
  • akcent przeciągły ˆ
  • diereza i umlaut ¨
  • kółko °
  • ogonek ˛
Inne znaki używane czasem w funkcji znaków diakrytycznych oraz znaki typograficzne

  • apostrof
  • dwukropek  :
  • przecinek ,
  • dywiz -
  • tylda ~
  • tytel ¿
  • et &
  • wykrzyknik  !
  • at (pot. małpa) @
Daszek
Ǎ ǎ
Č č
Ď ď

DŽ
dž
Ě ě
Ǧ ǧ
Ȟ ȟ
Ǐ ǐ
ǰ
Ǩ ǩ
Ľ ľ
Ň ň
Ǒ ǒ
Ř ř
Š š
Ť ť
Ǔ ǔ
Ǚ ǚ
Ž ž
Ǯ ǯ

Daszek (czesk.haček, lit. paukščiukas) - znak diakrytyczny umieszczany powyżej samogłosek i spółgłosek. Może oznaczać palatalizację, jotyzację lub wymowę zadziąsłową w ortografii języków bałtyckich, słowiańskich czy fińsko lapońskich i innych.

Jest podobny do brewisa, ale ma ostre końcówki, jak odwrócony cyrkumfleks (ˆ ), a brewis jest zaokrąglony.

Nazwy w poszczególnych językach[]

Język Nazwa Tłumaczenie
angielski caron daszek
chorwacki kvaka mały hak
czeski haček mały hak
estoński katus dach
fiński hattu czapka
litewski paukščiukas mały ptak
polski daszek daszek
słowacki mäkčeň zmiękczacz

Lista liter używających daszka[]

Bałtosłowiańskie[]

Kompletna lista liter czeskich i słowackich z daszkami (Czeski: háček, Słowacki: mäkčeň):

  • Č/č (wymowa []) — odpowiednik polskiego cz w słowie czip
  • Š/š (wymowa [ʃ]) — zmiękczone sz
  • Ž/ž (wymowa [ʒ]) — polskie ż
  • Ř/ř (wymowa []) zbliżone do polskiego rz
  • Ď/ď, Ť/ť, Ň/ň kolejno: palatalizowane D, miękkie t lub c, polskie Ń.
  • Ľ/ľ (wymowa: [ʎ] - palatalizowane L
  • DŽ/Dž/dž (wymowa [] - (traktowana jako osobna litera w słowackim) odpowiednik polskiego .
  • Ě/ě (tylko w języku czeskim) wymawiana twardo w połączeniach: "dě", "tě", "ně" ([ɟɛ], , ɲɛ; ale jest wymawiane mɲɛ, natomiast "bě", "pě", "vě", "fě" są wymawiane z jotyzacją e: [bjɛ, pjɛ, vjɛ, fjɛ].

Kompletna lista liter z daszkiem z języków dolnołużyckiego i górnołużyckiego:

  • Č/č (wymowa [], wymawiane jak polskie cz
  • Š/š (pronounced [ʃ], wymawiane jak polskie sz
  • Ž/ž (pronounced [ʒ],wymawiane jak polskie ż lub rz.
  • Ř/ř (tylko w górnołuzyckim: wymowa ʃ, miękkie sz.
  • Tř/tř (digraf, tylko w górnołużyckim, jak polskie trz w trzeć.
  • Ě/ě (?)

Z języków bałtyckich i słowiańskich, serbski (łacinka), chorwacki, bośniacki, słoweński, łotewski i litewski używają Č/č, Š/š i Ž/ž. Dwuznak Dž/dž jest używany w tych językach, ale jest traktowany jako osobny znak tylko w serbskim, chorwackim i bośniackim. Białoruska łacinka również posiada ten dwuznak (jako osobny znak), łacińskie transkrypcje bułgarskiego i macedońskiego używaja go do transkrypcji ДЖ (Bułgarski) i Џ (Macedoński).


Szablon:Język infobox/mapka
{{{nazwa oryginalna}}}
Obszar {{{kraj, region1}}}
Liczba mówiących {{{liczba}}}
Ranking {{{pozycja}}}
Klasyfikacja genetyczna {{{rodzina}}}
Pismo {{{rodzaj}}}
Status oficjalny
język urzędowy {{{kraj, region2}}}
Regulowany przez {{{agencja}}}
Kody języka
ISO 639-1 {{{iso1}}}
ISO 639-2 {{{iso2}}}
ISO 639-3 {{{iso3}}}
SIL {{{sil}}}
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w [[:{{{kod}}}:|języku Szablon:Lang/kody]]
Wikipedia w [[:{{{kod2}}}:|języku Szablon:Lang/kody]]
Wikipedia w [[:{{{kod3}}}:|języku Szablon:Lang/kody]]
Wikipedia w [[:{{{kod4}}}:|języku Szablon:Lang/kody]]
W Wikisłowniku: [[wikt:Kategoria:{{{wikisłownik}}}|Słownik języka Szablon:Lang/kody]]
W Wikisłowniku: [[wikt:Kategoria:{{{wikisłownik2}}}|Słownik języka Szablon:Lang/kody]]
W Wikisłowniku: [[wikt:Kategoria:{{{wikisłownik3}}}|Słownik języka Szablon:Lang/kody]]
W Wikisłowniku: [[wikt:Kategoria:{{{wikisłownik4}}}|Słownik języka Szablon:Lang/kody]]


[stwórz] Dokumentacja
Advertisement